7 juli 2012: Ontevreden buurtgenoot doet oproep

Markt

Onze directe leefomgeving is behoorlijk veranderd sinds de komst van de markt pal achter onze flat. Eerder schreef ik er al eens over in mijn weblog (zie Venster op de samenleving). Inmiddels is de markt alweer een dikke acht maanden in bedrijf en de overlast is er niet minder op geworden. Om er toch nog maar iets van te maken, sla ik geïnteresseerd gade wat er zich allemaal afspeelt op die markt onder mijn raam. Inmiddels heb ik ontdekt dat elke dag min of meer op dezelfde manier verloopt.

De ochtendstond...
Zodra het licht wordt, rond een uur of vijf in de zomer, verzamelt zich onder ons raam een groepje bestuurders van gemotoriseerde driewielkarretjes. Tijd om het slaapkamerraam dicht te doen, want deze mannen en vrouwen beginnen steevast op hoge toon een geanimeerd gesprek over van alles en nog wat. Af en toe mondt het gesprek uit in een stevige ruzie.

Tibetaans-Chinese popmuziek
Iets later, rond een uur of zes, is er altijd een of ander type die het nodig vindt harde muziek op te zetten. Het is steeds dezelfde reeks Tibetaans-Chinese pop, die heel populair is in China. Vaak houdt de muziek even abrupt op als het begon, meestal na een uur. Eigenlijk is het daarna een tijdje vrij rustig. Je hoort brommertjes af en aan rijden om goederen te laden en te lossen, het gerinkel van flessen en gepraat van mensen. Maar niets heel erg storends.

kakofonie
Vanaf een uur of drie in de middag zwelt het geluid vanaf de markt langzaam aan. Mensen komen uit hun werk en doen boodschappen op de markt. De doodlopende straat waar onze flat aanligt wordt geleidelijk bij het marktterrein betrokken. Kooplui prijzen onder kleurige parasols hun waren aan met behulp van blikkerig klinkende megafoons, de muziek gaat weer aan, ganzen en kippen kwaken en tokken, af en toe lopen bedelaars rond met geluidsinstallaties bij zich om extra aandacht voor hun zaak te bepleiten door middel van Chinese smartlappen; het is een kakofonie van geluid en heel moeilijk te omschrijven. Misschien als je je een combinatie van het geluid van een kermis, een zwembad op een drukke zomerdag en een kleuterklas op een schoolplein voorstelt - en dat allemaal tegelijk en door elkaar heen - je dan enigszins in de buurt van het lawaai komt dat er in de loop van de dag ontstaat.

Dit gaat door tot laat in de avond, waarbij het lawaai langzaam weer afneemt. Alleen op dagen dat het regent, blijft het rustig.

Waarom omlopen als je ook over het hek kan klimmen?

Waar nu de markt is werden vorig jaar augustus nog groenten verbouwd

Tot over de enkels in de plastic zakjes
Ik probeer me er niet al teveel van aan te trekken, maar toch irriteert het me als ik in de loop van de dag alle ramen van het huis dicht doe omdat het lawaai anders te overheersend wordt. Bovendien is het marktterrein en het hele gebied eromheen heel erg vies. Onlangs zag ik hoe een paar arbeiders alle plastic zakjes bij elkaar aan het vegen waren in een hoek van het terrein en serieus, ze stonden tot ruim een halve meter diep in de plastic zakjes.

Brief
Daarom was ik blij verrast te zien dat ik niet de enige ben die zich hieraan stoort. Van de week hing de volgende brief bij de toegangspoort van onze flat:

Beste buurtgenoten,

Herinnert u zich nog die mooie groene straat die zich vlak buiten ons raam bevond?

Sinds de markt hierheen is verhuisd denk ik dat u net als ik uw buik vol heeft van de chaos. De markt bevindt zich vlak naast onze oren, en ik weet zeker dat u niet persoonlijk de markt hoeft te bezoeken om te weten wat de prijs is van een paar originele Pekinese katoenen schoenen en hoe duur de meloenen vandaag zijn. Als de markt is afgelopen ligt de straat bovendien vol vuilnis en het stikt er van de vliegen. Het is zomer, maar over het algemeen kunnen we niet eens onze ramen openen.

En dan zijn er nog die driewielmotorrijders die bij het ochtendgloren samenkomen en op harde toon veel lawaai staan te maken. En er zijn degenen die hun waren aanprijzen met luidsprekers. En degenen die muziek opzetten. Die motorrijdertjes maken nog meer lawaai dan wanneer er hier een film over een politieachtervolging zou worden geschoten. Of het nou 5 uur in de ochtend is of 12 uur in de nacht, de motorrijders rijden als gekken heen en weer en brengen de hele straat in beroering.

Bovendien zullen de bewoners hoger in de flat deze zomer te maken krijgen met het afsluiten van water.

Beïnvloed het bovenstaande ook elke dag uw leven en gemoedstoestand? Kunt u gedwee instemmen met zo'n leefomgeving? Bent u bereid dit zomaar toe te staan?

Als u dat niet kunt, bel dan net als ik naar de onderstaande telefoonnummers en kom op voor uw rechten.

Hotline stadsbestuur: tel.
Servicecentrum voor niet-urgente assistentie bij problemen: tel.
Hotline watermaatschappij van Tongzhou: tel.

Pas als er veel mensen reageren kunnen we de aandacht trekken en kan het probleem opgelost worden.

Als u denkt dat andere mensen wel kunnen reageren, dat u niet zelf hoeft te reageren, dan denken anderen dat ook.

Voor ons eigen welzijn moeten we reageren, dus grijp alstublieft naar de telefoon elke keer als u vindt dat het nodig is.

Met groet, een buurtgenoot die erop hoopt dat het leven nog mooier zal worden

Terwijl ik dit schrijf is het weer een kabaal van jewelste. Ik denk dat ik mijn burgerplicht ga vervullen en maar eens een van die telefoonnummers bel...


Bovenstaand artikel is geschreven door Inge Jansen, Chinadeskundige en schrijfster van onder andere de Dominicus-gidsen China, Shanghai en Beijing . Op haar blog schrijft ze over China.

Via haar bedrijf Mingbai (wat 'begrijpen' in het Chinees betekent) geeft zij informatie over China. Haar expertise bevindt zich op het snijvlak van Chinese cultuur & samenleving, geschiedenis en toerisme.

Zij schrijft voor verschillende media, geeft lezingen en rondleidingen en verzorgt cursussen en workshops.

www.mingbai.nl/weblog
Meer verhalen uit de weblog