17 september: Droom van de Rode Kamer

Opera-uitvoering van de Droom van de Rode Kamer

Tijdens mijn wandeling gisteren langs de Fuzhou Lu kwam ik langs het Yifu Theater. Dit theater is gespecialiseerd in uitvoeringen van de Pekingopera en andere vormen van traditionele Chinese opera.

Op het programma deze dagen staat een opera-uitvoering van de klassieke Chinese roman Droom van de Rode Kamer. Ik heb deze beroemde Chinese roman jaren geleden gelezen, een dikke pil op a-4 formaat met een rode kaft. Ik heb er weken over gedaan om het uit te krijgen, maar was wel gegrepen door de liefdesverwikkelingen tussen de hoofdpersonen Jia Baoyu en Lin Daiyu die als een rode draad door het verhaal loopt.

En zo kwam het dat ik vanavond opeens in het Yifu-theater zat om te kijken naar de opera-uitvoering van de roman door de Shaoxing Opera Troupe. Ik was de enige buitenlander in de hele zaal, en terwijl ik plaatsnam vroegen mijn buren zich bezorgd af of ik het wel zou begrijpen. Daar was ik zelf ook niet helemaal zeker van, eerlijk gezegd. Mijn buurman zei: "dit verhaal is de Romeo en Julia van China", en hij zat zich er al zichtbaar op te verheugen.

Toen de opera begon had ik al snel in de gaten dat ik hier met ervaren operaliefhebbers te maken had. Links en rechts van mij zongen de dames alle stukken uit de opera moeiteloos en met veel gevoel mee en veel mensen hadden ook verrekijkers meegenomen om alles beter te kunnen bekijken.

Opera heeft hier een hele andere status dan in Nederland. Bij ons is het iets voor de elite, in China is opera voor het gewone volk. Regelmatig zie je in parken ook groepjes, meestal oudere mensen die samen stukken uit bekende Chinese opera's zingen. Ik merkte ook dat iedereen erg opging in het verhaal, mijn buurman zei op een gegeven moment helemaal begaan: "Ach kijk, nou is ze aan het huilen".

Voor mij duurde het even voor ik zowiezo begreep wie wie was, omdat alle rollen gespeeld werden door vrouwen (en dus duurde het even voor ik doorhad wie de mannelijke hoofdrol aan het spelen was).

Na de pauze hield ik het maar voor gezien, het was te ingewikkeld voor mij om te volgen. Maar het gaf een mooi kijkje in de Chinese operacultuur.